Vandaag heb ik weer 'ns heerlijk op m'n gemak een 'rondje tuin' gedaan en dan valt 't me op dat er toch al best veel voorjaarskleurtjes tevoorschijn komen. De bloembollen, narcissen en blauwe druifjes, bloeien uitbundig. In het zuiden van het land zullen ze al wel wat eerder in bloei hebben gestaan, maar hier in het (bijna) uiterste noorden van het land komt alles nét even wat later op gang.
Ook de ribus vertoont haar weelderige bloementrossen; een prachtig gezicht. De rozerode kleur trekt meteen je aandacht!
Ik kan me nu alweer verheugen op de bloemenzee in onze rozentuin; uit de kale scheuten komen de eerste blaadjes weer tevoorschijn. De spierwitte zonnewijzer is nu nog een blikvanger in het midden van de rozentuin, maar als in juni de rozen gaan bloeien vind je 'm amper meer terug. Dan is het één groot kleur- en geurfestijn in onze rozentuin.
Tegen die tijd nestelen we ons daar op de smeedijzeren stoeltjes en is het puur genieten. Meer dan 100 Engelse rozenstruiken in verschillende kleuren en van verschillende rassen maken dat je bijna ogen (en neuzen) tekortkomt.
Hét kenmerk van een Engelse (David Austin) roos is nl. niet alleen de volle bloem, maar vooral ook de uitbundige geuren, kruidig (mirre) en fruitig.
Laat de zomer maar komen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten